Όλα ξεκίνησαν το 1934, όταν η Καθολική Αναστασά, μοιραζόμενη κι αυτή το όνειρο της ανέγερσης μιας εκκλησίας για την ελληνική παροικία της Νότιας Αυστραλίας, ζήτησε από τον Μητροπολίτη Αυστραλίας Τιμόθεο την άδεια να διενεργεί εράνους για τον σκοπό αυτό. Ο μητροπολίτης αγκάλιασε αυτή την πρωτοβουλία και ζήτησε από την Καθολική Αναστασά να ιδρύσει έναν σύλλογο με τρία τουλάχιστον μέλη, ώστε οι έρανοι και οι εκδηλώσεις που θα διενεργούνταν με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση της εκκλησίας να ήταν νόμιμες και επίσημες.

Η Καθολική Αναστασά κάλεσε τη νύφη της, Δέσποινα Κράτση, και τη συμπεθέρα της, Δέσποινα Παν. Τσάκαλου, κι έτσι ο Σύλλογος Κυριών και Δεσποινίδων Νοτίου Αυστραλίας ήταν πια γεγονός.
O μητροπολίτης Τιμόθεος τους έδωσε την άδεια και την ευχή του κι εκείνες του παρέδωσαν £36, ποσό που είχαν συγκεντρώσει από το 1934 μέχρι το 1936 και το οποίο αποτελούσε μέρος των χρημάτων που χρειάζονταν για τα θεμέλια της εκκλησίας.  Η επιθυμία για την ανέγερση μιας εκκλησίας είχε ριζώσει στις καρδιές των τριών γυναικών  και έγινε η κινητήριός τους δύναμη όταν, υπό την προεδρία της Καθολικής Αναστασά (1937-1939), άρχισε η δράση του Συλλόγου. Η σφραγίδα του Συλλόγου φέρει την χρονολογία 1937, ενώ η νομική κατοχύρωσή του έγινε το 1985.

Μετά την πρώτη πρόεδρο, καθήκοντα ανέλαβε η Φρόσω Στούππου (1939-1942). Τη διαδέχθηκε για τα δύο επόμενα χρόνια η Έλλη Βιδάλη (1942-1944), οπότε η Φρόσω Στούππου επέστρεψε στη θέση της προέδρου μέχρι το 1958. Τη Φρόσω Στούππου διαδέχθηκε η Λούλα Γαλάτη, που προήδρευσε μέχρι το 1962. Η σκυτάλη στη συνέχεια δόθηκε στην Μαίρη Λούκα (1962-2012), η οποία με θητεία μεγαλύτερη από πενήντα έτη αποτέλεσε την πλέον μακρόχρονη πρόεδρο του Συλλόγου.

Η Ρούλα Σούμα ανέλαβε την προεδρία το 2012.

Ο Σύλλογος δημιουργήθηκε και προσέφερε χάρη σε πολλές, ακούραστες γυναίκες, που τον υπηρέτησαν χωρίς προσωπικό όφελος. Αυτές οι γυναίκες, από τα ιδρυτικά μέχρι και τα σημερινά μέλη, αποτέλεσαν την καρδιά του Συλλόγου και άφησαν η κάθε μία το λιθαράκι της υπηρετώντας τους σκοπούς του. Μέσα από την ενασχόλησή τους με τον Σύλλογο και βιώνοντας τις ανάγκες που προέκυπταν για την ελληνική κοινότητα   ̶αλλά και την κοινωνία γενικότερα  ̶, εργάστηκαν σκληρά για τη συγκέντρωση εσόδων.

Οι εκδηλώσεις του Συλλόγου ήταν αυτές που έφερναν έσοδα και κατέστησαν δυνατό το καθαυτό έργο του. Από τις πρώτες εκδηλώσεις που λάμβαναν χώρα μέσα στα μαγαζιά των μεταναστών όταν εκείνα έκλειναν τις πόρτες για τους πελάτες μέχρι και τις πιο πρόσφατες, η ιστορία των εκδηλώσεων του Συλλόγου είναι διάσπαρτη με στιγμές προσφοράς, συγκίνησης, χαράς και ψυχαγωγίας.

Το 2012 ο Σύλλογος συμπλήρωσε 75 χρόνια δράσης και γιόρτασε αυτή την επέτειο με περηφάνια για το παρελθόν και ελπίδα για το μέλλον. Με τη συμπαράσταση των μελών και των φίλων του, θα συνεχίσει να γράφει ιστορία.